Wiosna w ogrodzie – tulipany i spółka

Kwiecień w tym roku nas nie rozpieszczał, zimno, mało słonecznych dni i ogród który zamiast się rozwijać popadł jakby w stan hibernacji. Jakąś rekompensatą dla takiego stanu rzeczy było wyjątkowo długie kwitnienie roślin cebulowych. A co powiecie o fotce tytułowej, to chyba najlepsze moje zdjęcie tej wiosny.

okazała grupa tulipanów, obok ciemierniki i na pierwszym planie pierwiosnki – te rośliny dają radę

duża kępa tulipanów botanicznych, rośłiny cebulowe najlepiej sadzić w grupach; po kilka, kilkanaście sztuk, jeśli chcemy obserwować np. łan narcyzów z więszej perspektywy, posadźmy 30-50 lub więcej

szafirki doskonale łączą się z roślinami okrywowymi; na pierwszym planie rozchodnik, dalej kępy niskich traw i płomyk szydlasty /phlox subulata/

rabata z tulipanami i koroną cesarską, ta ostatnia wygląd na okazały ale pachnie niezbyt przyjemnie  /zapach który doskonale odstrasza nornice/

tulipany o pełnych kwiatach – zaskakujące i takie trochę nie tulipanowe

hiacynty uginające się pod własnym ciężarem i przesycone niezwykłym zapachem – wiosenne odurzenie

Kmieć blotna popularnie zwana kaczeńcem porastająca brzegi strumienia i stawu – prosta, bezpretensjonalna a co najważniejsze to ulubiona roślina dzieciństwa mojej żony

jak się już zapewne zauważyliście to nie są już rośliny cebulowe, ale to jest ten czas, czas niezapominajek, niezwykła uroda i delikatność tych kwiatów niezmiennie mnie fascynują i wprowadzają w stan kontemplacji

Phlox subulata /płomyk szydlasty/ wczesno wiosenna roślina okrywowa doskonała  zwłaszcza w aranżacjach skalnych

      na koniec kwiat trochę nietypowy, świerk pospolity odm. Acrocona – niskie drzewko, lub średniej wiekości krzew o nieregularnym pokroju i te szyszki niezwykłej urody